ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
مدت کوتاهی است که "انجمن سازه های فضاکار ایران" به صورت رسمی آغاز به کار کرده است. به همین منظور، یک سایت خبری گفتگوی کوتاهی را با دکتر نصرالله دیانت، رئیس انجمن سازه های فضاکار ایران، انجام داده است که در ادامه تقدیم خوانندگان عزیز می گردد:
مفهوم دیگری که به آن اشاره می کنم، مفهوم سازه و مفصل بندی مسیر بارها بر روی سطوح است؛ نگرشی به سازه که بجای تقسیم سطوح براساس منحنی های ساخت، از حرکت بارها در طول سطوح استفاده شده است.
آسانسورها مدت زمان نسبتاً طولانی است که مورد استفاده قرار گرفته اند؛ شاید نه آن هایی که در چند ثانیه صدها متر صعود میکنند، بلکه اجداد اولیه این فنآوری اغلب نیروی انسانی داشته و حوالی قرن سوم قبل از میلاد ابداع شده اند. این پلتفرم های اولیه شامل چرخ و تسمه گردان که عمل بالا بردن را مهیا مینمودند در نهایت به "کابین های صعودی" تکامل یافتند که به ابر آسمانخراش ها (بالای 300 متر) اجازه میدهند بر خط آسمان شهرهای سرتاسر جهان تسلط پیدا کنند. به آسانسورها می توان برای بسیاری از پیشرفت های معماری و شهرسازی اعتبار بخشید. اختراع و توسعه آنها به ساخت و اسکان سازه هایی که ما امروز میبینیم امکان داده است.